«Ένα δωμάτιο θα το νοικιάζουν», είπε ο άντρας έκπληκτος με τα νέα.
Όταν η Ναταλία γύρισε στο σπίτι, βρήκε τον άντρα της, τον Νικήτα, σε αρκετά ανήσυχη κατάσταση.
Περπατούσε νευρικά από τη μία γωνία στην άλλη, καλώντας συνεχώς κάποιον στο τηλέφωνο.
«Γεια σου, αγαπημένε», είπε ανέμελα η Ναταλία, κάνοντας πως δεν παρατήρησε την ανησυχία του άντρα της.
«Τι έχουμε για δείπνο;»
Ο Νικήτας φαινόταν να μην ακούει τη γυναίκα του και συνέχισε να καλεί κάποιον.
Η Ναταλία σήκωσε τους ώμους της και πήγε στην κουζίνα.
Άνοιξε το ψυγείο και μελετούσε το περιεχόμενο.
Λίγο μετά μπήκε ο Νικήτας.
«Νάτασα, δεν μπορώ να πάρω τους γονείς μου…»
«Μπορούσες να ετοιμάσεις κάτι να φάμε, αφού ήσουν όλη μέρα σπίτι», είπε η Ναταλία με παράπονο, αγνοώντας τα λόγια του άντρα της.
«Μ’ ακούς; Οι γονείς δεν απαντούν εδώ και πάνω από μία ώρα», είπε ο Νικήτας νευρικά.
«Μα, αυτά συμβαίνουν», απάντησε η Ναταλία.
«Δεν πιάνει παντού καλά το κινητό.»
«Αλλά πήγαν στο διαμέρισμα για να πάρουν τα πράγματα», παρατήρησε ο Νικήτας με σφιγμένο βλέμμα.
«Εκεί είναι εντελώς νεκρή η σύνδεση;»
«Πώς να ξέρω, αγαπημένε;», είπε η Ναταλία ήρεμα.
«Δεν έχω μείνει ούτε μια μέρα εκεί.
Μόλις το αγόρασα πρόσφατα.
Οπότε δεν ξέρω την κατάσταση.»
Καθώς μιλούσαν, η γυναίκα συνέχισε να ψάχνει τα τρόφιμα στο ψυγείο, υπολογίζοντας τι μπορεί να φτιάξει γρήγορα για δείπνο.
Τελικά επέλεξε αυγά, τυρί, ντομάτες, κρεμμύδι, γάλα και άρχισε να φτιάχνει ομελέτα με τυρί.
Ενώ το κυρίως πιάτο τηγανιζόταν, έκοψε γρήγορα μια σαλάτα.
Η νευρικότητα του Νικήτα δεν την ενδιέφερε καθόλου.
Εκείνος, εν τω μεταξύ, μπήκε στο ηλεκτρονικό χάρτη.
«Πες μου ξανά τη διεύθυνση του διαμερίσματός σου», ζήτησε από τη γυναίκα του.
Η Ναταλία την είπε ενώ συνέχιζε το μαγείρεμα.
Ο Νικήτας κάθισε στο τραπέζι, απορροφημένος στην αναζήτηση της γεωγραφικής τοποθεσίας.
Η Ναταλία με ηρεμία έβαλε την ομελέτα της στο πιάτο, τοποθέτησε δίπλα τη σαλάτα και άρχισε να τρώει με όρεξη, βλέποντας αστεία βίντεο στο κινητό της.
«Δεν καταλαβαίνω τίποτα», είπε έκπληκτος ο Νικήτας.
«Φαίνεται να είναι μια καλοστημένη περιοχή.
Πρέπει να το κοιτάξω πιο προσεκτικά.»
Τελικά κοίταξε τη γυναίκα του, που συνέχιζε να τρώει μόνη της.
«Άκου, τουλάχιστον μια φορά έχεις πάει εκεί», της είπε.
«Τι υπάρχει σε αυτό το διαμέρισμα; Πώς είναι οι υποδομές στην περιοχή; Είναι μακριά ο σταθμός του μετρό; Και γενικά…»
«Τι τυχαία που αποφάσισες να κάνεις αυτές τις ερωτήσεις», χαμογέλασε η Ναταλία.
«Νομίζω οι γονείς σου θα σου πουν τα πάντα.»
Η Ναταλία τελείωσε το δείπνο της, δεν άφησε τίποτα για τον άντρα της, σηκώθηκε από το τραπέζι και κατευθύνθηκε προς την έξοδο της κουζίνας.
«Πλύνε τα πιάτα, αγάπη μου», του είπε και έφυγε από την κουζίνα.
Από άλλο δωμάτιο άκουσε το τηλέφωνο του Νικήτα να χτυπά και μετά τον δυνατό του ενθουσιασμένο λόγο.
«Μαμά, επιτέλους! Ευχαριστώ τον Θεό! Τι γίνεται εκεί;»
Η Ναταλία κάθισε στον καναπέ και άνοιξε την τηλεόραση με το χειριστήριο, περιμένοντας ένα διασκεδαστικό ριάλιτι.
Δεν την ενδιέφερε πολύ τι γινόταν στην οθόνη.
Ήταν μια μεγάλη αναμονή.
Λίγο ακόμα… και…
«Τι;;;;;» ακούστηκε από την κουζίνα.
Σε ένα δευτερόλεπτο, ο Νικήτας κυριολεκτικά μπήκε στο δωμάτιο.
«Νάτασα, εσύ…»
Όμως τα λόγια του πνίγηκαν στα δυνατά και αχαλίνωτα γέλια της γυναίκας του.
Ο άντρας δουλεύει, η γυναίκα είναι όμορφη»** – αυτό το αρκετά δημοφιλές οικογενειακό σχήμα είναι γνωστό σχεδόν σε όλους.
Γιατί όχι, αν και οι δύο είναι ικανοποιημένοι;
Ο άντρας αναλαμβάνει το κλασικό ρόλο του κουβαλητή, και η γυναίκα στολίζει τη ζωή του.
Στην οικογένεια της Ναταλίας και του Νικήτα όλα ήταν ανάποδα.
Το κορίτσι γεννήθηκε εμφανώς άσχημο και από μικρό ήταν συνηθισμένο να προκαλεί, αν όχι θαυμασμό, τουλάχιστον έκπληξη.
Η μητέρα της, Όλγα Γεωργίεβνα, που η ίδια δεν ήταν σούπερ μόντελ, κάποτε είχε ερωτευτεί έναν τεράστιο καλοκάγαθο άντρα, γενναιόδωρο και δυνατό… Εξωτερικά όμως ο άντρας θύμιζε τον γνωστό χαρακτήρα Σρεκ.
Καλυμμένη με φροντίδα και υπερπροστασία, η Όλγα στην αρχή δεν παρατηρούσε την ασχήμια του άντρα της.
Στους άντρες αυτό ήταν συγχωρητό.
Επιπλέον, ζούσε πολύ άνετα κάτω από την ισχυρή του προστασία.
Όμως όταν γεννήθηκε η κόρη…
Η πρώτη ματιά στο μωρό ήταν αρκετή για να καταλάβουν πως το κορίτσι είχε κληρονομήσει το χονδροειδές πρόσωπο του πατέρα.
Και αντί για χαρά από τη νέα ζωή, η Όλγα έκρυβε πικρά δάκρυα, φανταζόμενη τις κοροϊδίες και τα πειράγματα που θα περίμεναν τη κόρη της.
«Έλα τώρα, θα μεγαλώσει κιόλας», προσπάθησε να την παρηγορήσει η νοσοκόμα.
Τα χρόνια περνούσαν, η Ναταλία μεγάλωνε και η κατάσταση γινόταν όλο και χειρότερη.
Ωστόσο, η ίδια η κοπέλα έμαθε με τον καιρό να βλέπει την εμφάνισή της φιλοσοφικά.
Ήταν έξυπνη, ζωηρή, γενναία και αξιόπιστη.
Γι’ αυτό αισθανόταν άνετα ανάμεσα στα αγόρια, γιατί ήταν φίλη μόνο μαζί τους.
Τα αγόρια την θεωρούσαν σαν «έναν από τα παιδιά».
Τις ρομαντικές φαντασιώσεις η Ναταλία προσπάθησε να τις αποβάλει από τον εγκέφαλό της ήδη στην εφηβεία.
Όμως η Όλγα γνώριζε πως αργά ή γρήγορα η φύση θα κάνει το καθήκον της.
«Νάτασα, με κάθε κόστος προσπάθησε να γεννήσεις από έναν όμορφο», παρακαλούσε η μητέρα την κόρη της.
«Μαμά, δεν πρόκειται να παντρευτώ ποτέ», απάντησε η Ναταλία απότομα.
«Τι να κάνω εκεί; Έχω άλλα ενδιαφέροντα.»
Όλη της την ενέργεια την έριξε στην εκπαίδευση και την καριέρα.
Έλεγε πως ονειρευόταν να συγκεντρώσει πολλά χρήματα για τα γηρατειά της, ώστε να φύγει σε ένα γύρο του κόσμου αμέσως μετά τη σύνταξη.
Αλλά η Ναταλία κορόιδευε.
Μέσα της ονειρευόταν να κάνει πλαστική χειρουργική.
Αυτή η εμμονή της ήρθε μετά την απόλυτη καταστροφή του πρώτου της έρωτα, που συνέβη στα 16 της χρόνια.
Ο στόχος της ήταν ο Κοστία, ένα αγόρι από την παρέα της.
Κάποια στιγμή κατάλαβε πως άρχιζε να αγχώνεται φοβερά με την παρουσία του.
Σταμάτησε να τρώει και να κοιμάται τα βράδια, πετούσε συνεχώς στα σύννεφα.
Τότε άρχισε να κοιτάζεται στο καθρέφτη για ώρα, ψάχνοντας τουλάχιστον ένα στοιχείο στην εμφάνισή της που θα μπορούσε να αρέσει σε κάποιον.
Αλλά δεν βρήκε.
Τελικά τόλμησε να ομολογήσει στον Κοστία τα αισθήματά της, και εκείνος γέλασε.
«Νάτασα, έχεις τρελαθεί;», είπε έκπληκτος ο νεαρός.
«Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα έκανες τέτοια χαζά πράγματα.
Είσαι μία από εμάς.»
Η κοπέλα προσπάθησε να στρέψει τη συζήτηση σε αστείο, αν και η καρδιά της ήταν έτοιμη να βγει από το στήθος.
Δεν γύρισε ξανά σε αυτή τη συζήτηση, αλλά σύντομα αναγκάστηκε να τερματίσει τη φιλία της με τον Κοστία.
Ήταν ανυπόφορο να τον βλέπει με την τοπική ομορφιά Μαρίνα.
Η Ναταλία αποφοίτησε με άριστα στο τμήμα «Μηχανικός στον τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου».
Ένα σπάνιο, πολύτιμο και περιζήτητο επάγγελμα.
Η Ναταλία βρήκε δουλειά εύκολα σε μια μεγάλη εταιρεία και έγινε μία από τις καλύτερα αμειβόμενες νέες ειδικούς.
Αρχικά η δουλειά της απαιτούσε συχνά επαγγελματικά ταξίδια, κάτι που δεν την πτόησε, αντίθετα το βρήκε ενδιαφέρον.
Σύντομα αγόρασε ένα διαμέρισμα δύο δωματίων, όχι με δάνειο, αλλά με μετρητά.
Και μπορούσε να έχει πολλά περισσότερα από τους συνομηλίκους της.
Οι γονείς της ήταν ειλικρινά περήφανοι για την κόρη τους και την υποστήριζαν πάντα σε όλα.
Η μητέρα μόνο παραπονιόταν συνεχώς για την αποτυχημένη προσωπική ζωή της.
Μέχρι τότε η Ναταλία είχε μαζέψει αρκετά χρήματα για πλαστική επέμβαση στη μύτη, το πηγούνι και τα φρύδια.
Αλλά άλλαξε γνώμη.
Οι γονείς της Ναταλίας ζούσαν σε ένα διαμέρισμα ενός δωματίου στα προάστια.
Ξαφνικά η κοπέλα είδε μια αγγελία για έναν νέο σύγχρονο συγκρότημα κατοικιών.
Η ευκαιρία ήταν πολύ καλή και αποφάσισε να κάνει δώρο στους γονείς της…
Μόλις έκλεισε τη συμφωνία, η Ναταλία γνώρισε τον Νικήτα.
Ήταν συνομήλικοι, και οι δύο ήταν 27 χρονών.
Ο Νικήτας ήταν όμορφος… αντικειμενικά.
Και η Ναταλία βρήκε πολύ περίεργο ότι ένα τέτοιο αγόρι της έδινε προσοχή.
Ερωτεύτηκε και δεν την ένοιαζε ποια ήταν τα κίνητρά του.
Στο μυαλό της αντηχούσαν τα λόγια της μητέρας: «Γέννα από έναν όμορφο!»
Η Ναταλία ήξερε πως τα αποτελέσματα της πλαστικής δεν κληρονομούνται.
Οι νέοι εγκαταστάθηκαν στο διαμέρισμά της.
Ο Νικήτας κατάλαβε γρήγορα την οικονομική κατάσταση της κοπέλας.
Και σχεδόν μια εβδομάδα μετά το γάμο, άρχισαν να εμφανίζονται ανάγκες στους γονείς του Νικήτα στο χωριό, τις οποίες κάλυπτε η Ναταλία.
«Ηλιόλουστη, ξέρεις πως έχω σοβαρή κατάσταση στη δουλειά», της έλεγε ο Νικήτας.
«Μόλις το ξεπεράσω, θα αναλάβω αυτό το βάρος.»
Ωστόσο, τα προβλήματα στη δουλειά του Νικήτα δεν τελείωναν.
Και η Ναταλία καταλάβαινε πως την κοροϊδεύουν…
«Αχ, δεν είναι δύσκολο να με ξεγελάσεις, εγώ η ίδια θέλω να ξεγελαστώ», έγραφε ένας κλασικός.
Η Ναταλία βρισκόταν στην ίδια ακριβώς κατάσταση.
Ήταν πρόθυμη να πληρώνει μόνο και μόνο για να μην χάσει την πολυπόθητη απόλαυση της οικειότητας με έναν άντρα.
Όμορφο και αγαπημένο…
Οι απαιτήσεις των πεθερικών μεγάλωναν… Και μια μέρα ο Νικήτας είπε στη γυναίκα του κάτι που την άφησε άφωνη:
«Οι γονείς μου πούλησαν το σπίτι στο χωριό και αποφάσισαν να έρθουν στην πόλη», της είπε.
«Άρα θα μείνουν μαζί μας;» αναρωτήθηκε η Ναταλία.
«Αλλά εδώ είναι πολύ μικρό για τέσσερις.»
«Έχω μια καλύτερη ιδέα», είπε ο άντρας.
«Στο δεύτερο διαμέρισμά σου θα εγκαταστήσω τους γονείς μου.»
«Ένα δωμάτιο θα το νοικιάζουν, για να μην μας απομυζούν.»
«Τι; Ένα δωμάτιο να νοικιάζουν;» δεν κατάλαβε η Ναταλία.
«Θέλουν να ζουν με ενοικιαστές;»
«Γιατί όχι;» απάντησε ο Νικήτας ανέμελα.
«Εκεί υπάρχουν τρία δωμάτια, αν δεν κάνω λάθος.
Σε δύο θα μένουν αυτοί, ένα θα νοικιάζεται.
Και κατοικία και επιπλέον εισόδημα – τέλειο!»
«Περίμενε, το αγόρασα για τους γονείς μου», αντέτεινε η Ναταλία.
«Το πάλεψα πολύ γι’ αυτό…»
«Σταμάτα!» η φωνή του Νικήτα έγινε πιο σκληρή.
«Οι δικοί σου έχουν διαμέρισμα και οι δικοί μου τώρα είναι άστεγοι.»
«Αλλά πουλάνε το σπίτι, άρα έχουν λεφτά.
Γιατί να μην αγοράσουν…»
«Αυτά τα λεφτά είναι το απόθεμα για τις δύσκολες μέρες.
Δεν θέλεις να μείνουν τελείως χωρίς δεκάρα στην τσέπη; Ναταλία, μη μαλώνεις!» τόνισε αυστηρά ο Νικήτας.
«Οι γονείς μου θα μείνουν στο δεύτερο διαμέρισμά σου, που θα το κάνεις στο όνομά τους.
Μη ξεχνάς ότι είμαστε οικογένεια! Ή θες να το αλλάξεις αυτό;»
Η Ναταλία σκέφτηκε για μια στιγμή.
Ο Νικήτας δεν πρόσεξε πως στα μάτια της άστραψαν κακά βλέμματα.
«Εντάξει, αγαπημένε, όπως θες», χαμογέλασε η Ναταλία.
«Καλό κορίτσι», άλλαξε αιφνιδιαστικά τόνο ο Νικήτας.
«Αύριο θα είναι ήδη εδώ.»
Ο Νικήτας δεν ήξερε ότι η Ναταλία είχε ακούσει την τηλεφωνική του συνομιλία με τη μητέρα του την προηγούμενη μέρα…
Την ημέρα που έφτασαν οι γονείς, τον κάλεσαν επείγον στη δουλειά, γι’ αυτό έστειλε μόνο τη διεύθυνση του διαμερίσματος και με έναν κούριερ έστειλε τα κλειδιά κατευθείαν στον σταθμό.
«Αυτή η άσχημη γυναίκα θα κάνει ό,τι της πω!
Ας πληρώσει για όλο τον καιρό που ήμουν αναγκασμένος να ξαπλώσω μαζί της και να φαντάζομαι άλλες γυναίκες για να μην βλέπω το πρόσωπό της», θυμόταν η Ναταλία καθώς περίμενε στον καναπέ την έκρηξη του κάποτε αγαπημένουτης άντρα.
Όταν είδε τη γελώντας γυναίκα, ο Νικήτας θύμωσε και πήγε ο ίδιος στη διεύθυνση για να δει τι συμβαίνει.
Το διαμέρισμα για τους γονείς ήταν σε πρόχειρη κατάσταση, χωρίς βασικές εγκαταστάσεις, οπότε ήταν αδύνατο να μείνουν εκεί.
Η Ναταλία μόλις έπαιρνε τα χρήματα για να το φτιάξει σοβαρά.
Όταν η εξοργισμένη οικογένεια επέστρεψε, στο κλιμακοστάσιο τους περίμεναν οι βαλίτσες του Νικήτα και στις πόρτες είχαν μπει νέες κλειδαριές.
Ούτε οι ικεσίες ούτε οι παρακλήσεις του άντρα επηρέασαν τη Ναταλία.
Και δεν την ενδιέφερε που θα πήγαινε η οικογένεια τώρα.
Η Ναταλία αποφάσισε σθεναρά πως μόλις τελειώσει με το διαμέρισμα των γονιών, θα αρχίσει ξανά να μαζεύει λεφτά για το γύρο του κόσμου στα γηρατειά της.
Γιατί μέχρι τότε, όταν θα βγει στη σύνταξη, το παιδί της θα είναι ήδη ενήλικο.
Ναι, και ο γάμος με τον Νικήτα αποδείχτηκε ωφέλιμος για τη Ναταλία.
Πολύ πιο ωφέλιμος από ό,τι για τον όμορφο αλλά τσιγκούνη άντρα της.