– Βασίλη, το βλέπεις αυτό; – η Άννα Σεργκέεβνα στεκόταν στη μέση του κήπου και έδειχνε τον γκρι σωλήνα του αερίου που περνούσε σαν φίδι μέσα από τις πατατοφυτείες.
– Ποιο σωλήνα; – ο άντρας της άφησε την επισκευή του φράχτη και πλησίασε.
– Τι είναι αυτό το θαύμα;
– Να, εδώ είναι! Το πρωί που έφευγα για τη δουλειά δεν υπήρχε τίποτα.
Και τώρα κοίτα τι έκαναν!
Ο Βασίλης Πετρόβιτς κάθισε, κοίταξε το φρέσκο χαντάκι και τη συμπιεσμένη γη.
Ο σωλήνας ήταν προφανώς τοποθετημένος από επαγγελματίες, αλλά χωρίς καμία έγκριση από τους ιδιοκτήτες του οικοπέδου.
– Πάει στους Κρούτοφ, – παρακολούθησε ο άντρας την κατεύθυνση της γραμμής.
– Δηλαδή πέρασαν αέριο για τον εαυτό τους.
Και δεν μπήκαν καν στον κόπο να μας ρωτήσουν.
Η Άννα αγανακτισμένη σήκωσε τα χέρια της.
– Πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Σε ξένη γη, χωρίς άδεια! Έχουν τρελαθεί τελείως!
– Πάμε να το ξεκαθαρίσουμε, – είπε ο Βασίλης, βγάζοντας τα γάντια εργασίας.
– Πρέπει να μιλήσουμε με τους γείτονες.
Πήγαν προς το σπίτι των Κρούτοφ.
Στην αυλή ήταν παρκαρισμένο ένα καινούργιο τζιπ, και στο μπαλκόνι έπαιζε η Σβετλάνα, η σύζυγος του Ίγκορ Νικολάγεβιτς.
Μόλις είδε τους γείτονες, μπήκε γρήγορα μέσα στο σπίτι.
– Ίγκορ Νικολάγεβιτς! – φώναξε ο Βασίλης.
– Βγες, πρέπει να μιλήσουμε!
Ο ιδιοκτήτης βγήκε αργά από το σπίτι – ένας μεσήλικας με ακριβό παρουσιαστικό: πουκάμισο, αυτοπεποίθηση στο πρόσωπο.
– Γεια σας γείτονες! Τι συμβαίνει;
– Κάτι συνέβη, – απάντησε η Άννα.
– Περάσατε το αέριο μέσα από το οικόπεδό μας χωρίς τη συγκατάθεσή μας και χωρίς προειδοποίηση!
Ο Ίγκορ σήκωσε τους ώμους, σαν να ήταν κάτι ασήμαντο.
– Και λοιπόν; Ο σωλήνας είναι λεπτός, δεν ενοχλεί κανέναν.
Τώρα έχουμε αέριο, όπως πρέπει.
– Πώς δεν ενοχλεί; – ο Βασίλης προσπαθούσε να μιλήσει ήρεμα, αλλά η φωνή του έτρεμε από τον εκνευρισμό.
– Αυτή είναι η γη μας! Έπρεπε να ζητήσετε άδεια!
– Άσε μας, – έκανε νεύμα ο Κρούτοφ.
– Όλοι το κάνουν αυτό.
Είμαστε γείτονες, πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλον.
Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία ζημιά.
– Ζημιά; – η Άννα σχεδόν έπαθε ασφυξία από την αγανάκτηση.
– Και αν εμείς χρειαστούμε αέριο; Αν ξανακάνουμε το σπίτι ή πουλήσουμε το οικόπεδο;
– Θα τα βρούμε, – απάντησε ο γείτονας χωρίς ιδιαίτερο ενθουσιασμό.
– Δεν είμαι τσιγκούνης.
Μπορώ ακόμα και να αποζημιώσω – πέντε χιλιάδες αρκούν;
– Κάνετε πλάκα; – εξερράγη ο Βασίλης.
– Ξηλώστε τα όλα αμέσως! Περνάτε το αέριο παρακάμπτοντας το οικόπεδό μας!
Το πρόσωπο του Ίγκορ άλλαξε ξαφνικά.
– Γιατί να το κάνω; Έχω ήδη επενδύσει, τα χαρτιά είναι έτοιμα.
Δεν πρόκειται να τα ξανακάνω!
– Έχετε έγγραφα; – ρώτησε η Άννα.
– Και πού είναι η άδειά μας;
– Τι άδεια; Ο σωλήνας είναι κάτω από τη γη, κανείς δεν τον βλέπει.
Μη φασκώνετε για μικροπράγματα.
Με αυτά τα λόγια γύρισε και μπήκε μέσα κλείνοντας δυνατά την πόρτα.
– Τι αγενής τύπος! – ψιθύρισε ο Βασίλης.
– Νομίζει ότι όλα λύνονται με χρήματα.
– Πρέπει να πάμε στον πρόεδρο, – αποφάσισε η Άννα.
– Ας το λύσει ο Πέτρος Αλεξάντροβιτς.
– Γι’ αυτό τον εκλέξαμε.
Την επόμενη μέρα το ζευγάρι πήγε στον πρόεδρο της κοινότητας.
Ο Πέτρος Αλεξάντροβιτς πότιζε τις ντομάτες στον κήπο του.
– Καλησπέρα, γείτονες! Για ποιο λόγο ήρθατε;
– Πέτρο Αλεξάντροβιτς, είναι σοβαρό θέμα.
Οι Κρούτοφ πέρασαν χωρίς τη συγκατάθεσή μας σωλήνα αερίου μέσα από το οικόπεδό μας.
Ο πρόεδρος φάνηκε να διστάζει παράξενα, συνεχίζοντας να ποτίζει το ήδη υγρό χώμα.
– Αυτό… είναι ευαίσθητο θέμα.
Ίσως να ήταν καλύτερα να τα βρείτε μεταξύ γειτόνων;
– Πώς να τα βρούμε; – αναρωτήθηκε ο Βασίλης.
– Παραβίασαν τα δικαιώματά μας!
– Καταλαβαίνετε, ο Ίγκορ Νικολάγιεβιτς είναι άνθρωπος με επιρροή.
Έχει γνωριμίες.
Καλύτερα να μην μπλέξετε χωρίς λόγο.
– Και ποιος θα σκεφτεί τα δικαιώματά μας; – άρχισε να εκνευρίζεται η Άννα.
– Άσε μας! Ο σωλήνας είναι μικρός και κάτω από τη γη.
Δεν καταστρέφει το οικόπεδο, δεν εμποδίζει τη σοδειά.
Και ο Ίγκορ Νικολάγιεβιτς ασχολείται και με φιλανθρωπίες – βοήθησε να φτιαχτεί παιδική χαρά.
Το ζευγάρι κοίταξε ο ένας τον άλλον.
Ήταν φανερό ότι ο πρόεδρος δεν είχε σκοπό να τους βοηθήσει.
– Δηλαδή δεν σκοπεύετε να αναμειχθείτε; – ρώτησε ευθέως ο Βασίλης.
– Γιατί να το κάνω… απλώς σας συμβουλεύω να μην ξεφύγει η κατάσταση.
Μιλήστε ξανά με τον γείτονα, βρείτε κοινό έδαφος.
Καθ’ οδόν για το σπίτι η Άννα ήταν σκοτεινή σαν συννεφιά.
– Τώρα καταλαβαίνω γιατί τους καλύπτει.
Σίγουρα πήρε κι αυτός το μερίδιό του για τη σιωπή.
– Τότε θα τα βρούμε μόνοι μας, – αποφάσισε ο άντρας.
– Αύριο θα πάω στην εταιρεία αερίου να μάθω πώς μπόρεσαν να συνδεθούν χωρίς τη συγκατάθεσή μας.
Μόλις έφτασαν στην πύλη, τους φώναξε η γειτόνισσα από το απέναντι οικόπεδο – η Νίνα Ιβάνοβνα Μορόζοβα, συνταξιούχος που ζει με την κόρη και το εγγόνι της.
– Άννα Σεργκέεβνα, Βασίλη Πετρόβιτς! Μπορώ να σας μιλήσω λίγο;
– Φυσικά, Νίνα Ιβάνοβνα.
– Άκουσα ότι έχετε προβλήματα με τους Κρούτοφ για το αέριο;
– Όχι προβλήματα, παρά παραβίαση! – είπε η Άννα.
– Πέρασαν χωρίς άδεια σωλήνα μέσα από το οικόπεδό μας!
Η γυναίκα σήκωσε το κεφάλι με οίκτο.
– Ναι, δεν είναι καλό αυτό.
Αλλά μήπως δεν πρέπει να είστε τόσο αυστηροί; Ο Ίγκορ Νικολάγιεβιτς υποσχέθηκε πως θα μας συνδέσει και εμάς από τον ίδιο σωλήνα – θα είναι φθηνότερα.
Και αν αρχίσετε να κάνετε φασαρία, θα μείνουμε και εμείς χωρίς αέριο.
– Δηλαδή θέλετε κι εσείς να χρησιμοποιήσετε αυτόν τον σωλήνα; – ξαφνιάστηκε ο Βασίλης.
– Γιατί εμείς; Αυτό είναι η κύρια γραμμή, κατά κάποιον τρόπο.
– Κύρια; – εξοργίστηκε η Άννα.
– Περνάει από τη γη μου!
– Άσε τις αρχές, – απάντησε απότομα η γειτόνισσα.
– Θα γίνει πιο εύκολο για όλους.
Για τα παιδιά και τα εγγόνια.
Και εσύ με τις πεποιθήσεις σου στερείς από όλους τις ανέσεις.
Η Άννα έμεινε άφωνη.
– Δηλαδή τώρα είμαστε κι εμείς οι κακοί;
– Σκέψου και τους άλλους, – είπε προσβεβλημένη η Νίνα Ιβάνοβνα.
– Αποδεικνύεται ότι μια οικογένεια εμποδίζει την ανάπτυξη όλων.
Το βράδυ ήρθε η κόρη της Νίνα Ιβάνοβνα – η Έλενα, μια νέα γυναίκα με κουρασμένο πρόσωπο.
– Συγγνώμη που ήρθα αργά.
Η μητέρα μου ζήτησε να σας πω: αν δεν αντιτίθεστε στην αεριοποίηση, ο Ίγκορ Νικολάγιεβιτς είναι διατεθειμένος να πληρώσει.
– Δέκα χιλιάδες, σας κάνει;
– Έλενα, ξέρεις ότι δεν είναι σωστό, – απάντησε ήπια η Άννα.
– Δεν επιτρέπεται να περνάς δίκτυα πάνω από ξένα οικόπεδα χωρίς άδεια.
– Το καταλαβαίνω, – αναστέναξε η γυναίκα.
– Αλλά χρειάζομαι πολύ το αέριο.
Το παιδί μου αρρωσταίνει συχνά, το ξύλο είναι δύσκολο.
Το να ανάβεις το τζάκι κάθε μέρα… Μπορείς να μη διαφωνήσεις;
– Пока δεν υπάρχει ζημιά, – απάντησε ο Βασίλης.
– Αύριο μπορεί να υπάρχουν νέες συνδέσεις και ποιος ξέρει τι θα καταστρέψουν.
Προστατεύουμε μόνο τα δικαιώματά μας.
Η Έλενα έφυγε χωρίς αποτέλεσμα.
Την επόμενη μέρα η Άννα παρατήρησε ότι οι γείτονες τους κοίταζαν περίεργα – κάποιοι απέφευγαν το βλέμμα, κάποιοι ψιθύριζαν.
– Βασίλη, νομίζω μας έχουν βάλει ήδη στην κατηγορία των «κακών» γειτόνων, – είπε με πικρία.
– Ας μας βάλουν.
Κάνουμε το σωστό – προστατεύουμε τα συμφέροντά μας.
Στην εταιρεία αερίου τους υποδέχτηκε ένας τεχνίτης σύνδεσης – ένας αδύνατος άνδρας περίπου 35 ετών.
– Είστε για την αεριοποίηση στη Σαντοβάγια;
– Ναι, – κούνησε το κεφάλι ο Βασίλης.
– Θέλουμε να μάθουμε πώς οι γείτονες κατάφεραν να περάσουν σωλήνα χωρίς τη συγκατάθεσή μας.
Ο τεχνίτης, που ονομαζόταν Σεμιόν, φάνηκε αγχωμένος μόλις άκουσε την ερώτηση.
– Τι συμβαίνει; – ρώτησε, προσπαθώντας να μιλήσει αδιάφορα.
– Δεν δώσαμε καμία άδεια! Ο σωλήνας περνάει μέσα από τον κήπο μας!
Ο Σεμιόν καθάρισε το λαιμό του και άρχισε να ξεφυλλίζει τα έγγραφα στο τραπέζι.
– Συγγνώμη, αλλά αυτό δεν είναι στην αρμοδιότητά μου.
Πρέπει να απευθυνθείτε στη διοίκηση.
– Σεμιόν Ιβάνοβιτς, – είπε η Άννα αποφασιστικά, διαβάζοντας το όνομα στο ταμπελάκι.
– Εσείς κάνατε τη σύνδεση.
Πείτε μας πού είναι τα έγγραφα για τη διέλευση του σωλήνα μέσα από το οικόπεδό μας;
Ο άνδρας φαινόταν άβολα.
– Απλώς εκτέλεσα την εντολή.
Μου έδωσαν τη διαδρομή – από την κύρια γραμμή μέχρι το σπίτι αριθμός 15.
Το έκανα.
– Ποιος σας έδωσε την εντολή;
– Ο πελάτης είναι ο Ίγκορ Νικολάγιεβιτς Κρούτοφ.
– Ελέγξατε αν είχε το δικαίωμα να περάσει γραμμές μέσα από ξένη γη;
Ο Σεμιόν σάστισε.
– Μου είπαν ότι είναι όλα συμφωνημένα.
Ότι οι γείτονες δεν έχουν αντίρρηση.
– Α, έτσι; – αναφώνησε η Άννα.
– Δηλαδή ο Κρούτοφ σας εξαπάτησε και εσείς κάνατε παράνομα τη δουλειά;
– Δεν το ήξερα! – προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο τεχνίτης.
– Μου έδωσαν απλώς τις διευθύνσεις και την εντολή να συνδέσω.
– Σεμιόν Ιβάνοβιτς, – είπε ο Βασίλης σοβαρά, – καταλαβαίνετε ότι παραβιάσατε το νόμο; Δεν μπορεί να δουλεύει κανείς χωρίς άδειες.
Ο τεχνίτης άσπρισε.
– Νόμιζα ότι όλα ήταν νόμιμα! Ο Κρούτοφ είπε ότι είναι όλα τακτοποιημένα.
Μάλιστα πλήρωσε έξτρα για επείγον.
– Για επείγον; – αντέδρασε η Άννα.
– Ναι, μετρητά.
Ζήτησε να γίνει γρήγορα, χωρίς γραφειοκρατία.
Τώρα η εικόνα ήταν ξεκάθαρη: ο Ίγκορ Νικολάγιεβιτς είχε δωροδοκήσει τον ειδικό για να παρακάμψει τις επίσημες διαδικασίες.
– Σεμιόν Ιβάνοβιτς, – συνέχισε η Άννα, – αν κάνουμε καταγγελία στην υπηρεσία σας, τι θα πείτε στη διοίκηση;
Ο άνδρας σιώπησε και μετά πήρε βαθιά ανάσα:
– Θα πω την αλήθεια.
Ότι με εξαπάτησαν και η σύνδεση έγινε χωρίς τις απαραίτητες άδειες.
Στο σπίτι είδαν μπροστά στην πύλη τους μια μικρή συγκέντρωση γειτόνων με επικεφαλής τη Νίνα Ιβάνοβνα.
– Λοιπόν, συμφωνήσατε; – ρώτησε η ηλικιωμένη με ελπίδα.
– Για ποιο πράγμα να συμφωνήσουμε; – δεν καταλάβαινε η Άννα.
– Για το αέριο φυσικά! Ο Κρούτοφ είπε ότι πήγατε στην εταιρεία αερίου και τα λύσατε όλα.
– Πήγαμε για να μάθουμε αν ο σωλήνας μπήκε νόμιμα μέσα από το οικόπεδό μας.
– Και τι μάθατε; – παρενέβη ο πρόεδρος Πέτρος Αλεξάντροβιτς.
– Διαπιστώσαμε ότι η σύνδεση έγινε παραβιάζοντας όλους τους κανόνες, – απάντησε αποφασιστικά ο Βασίλης.
Οι γείτονες άρχισαν να φωνάζουν.
Κάποιοι αγανάκτησαν, κάποιοι ζητούσαν εξηγήσεις.
– Τι λέτε; – ούρλιαξε η Νίνα Ιβάνοβνα.
– Εξαιτίας σας θα μείνουμε όλοι χωρίς αέριο!
– Εμείς δεν καταστρέφουμε τίποτα, – απάντησε ήρεμα η Άννα.
– Απλώς απαιτούμε να τηρηθεί ο νόμος.
– Ποιος νόμος; – παρενέβη ο πρόεδρος.
– Ο σωλήνας είναι ήδη τοποθετημένος και το αέριο συνδεδεμένο.
Γιατί να δημιουργείτε προβλήματα τώρα;
– Πέτρο Αλεξάντροβιτς, – είπε ο Βασίλης, – αν αύριο κάποιος αποφασίσει να περάσει την αποχέτευση από το οικόπεδό σας, θα το θεωρήσετε και αυτό «βοήθεια γειτόνων»;
Ο πρόεδρος διστάζει να απαντήσει.
Τότε εμφανίστηκε ο ίδιος ο Ίγκορ Κρούτοφ.
– Τι είναι αυτή η συγκέντρωση; Τι συμβαίνει;
– Ίγκορ Νικολάγιεβιτς! – φώναξε χαρούμενα η Νίνα Ιβάνοβνα.
– Εξηγήστε τους ότι δεν κατάλαβαν σωστά!
Ο Κρούτοφ κοίταξε τους συγκεντρωμένους και χαμογέλασε αλαζονικά.
– Κατάλαβα τι σκαρώνουν.
Θέλουν να σαμποτάρουν την αεριοποίηση της κοινότητας.
– Δεν σαμποτάρουμε τίποτα! – αντέτεινε η Άννα.
– Απλώς απαιτούμε να πάρετε άδεια για να περάσετε το σωλήνα από το οικόπεδό μας.
– Και αν δεν πάρω; – ρώτησε προκλητικά ο γείτονας.
– Τότε ξηλώστε τον σωλήνα και περάστε τον αλλού.
Ο Ίγκορ γέλασε θεατρικά:
– Είστε τρελοί; Έχω ήδη επενδύσει πενήντα χιλιάδες! Δεν θα ξηλώσω τίποτα!
– Τότε θα κάνουμε επίσημη καταγγελία, – δήλωσε ο Βασίλης.
– Κάντε ό,τι θέλετε! – απάντησε ο Κρούτοφ.
– Έχω γνωριμίες, όλα θα τακτοποιηθούν.
Αλλά σε εσάς μετά θα είναι δύσκολο να ζήσετε εδώ.
Ακούστηκε σαν απειλή.
Την επόμενη μέρα η Άννα ξύπνησε από φωνές στην αυλή:
– Μαμά! Μαμά! Μυρίζει αέριο εδώ!
Ήταν ο γιος των Κρούτοφ, ο Ντανίλα, που στεκόταν δίπλα στον σωλήνα και κρατούσε μια μπάλα ποδοσφαίρου.
Η Άννα κοίταξε από το παράθυρο και είδε να διαφεύγει αέριο από μια κατεστραμμένη περιοχή του σωλήνα.
– Βασίλη! – φώναξε τον άντρα της.
– Κάτι συνέβη!
Έτρεξαν έξω και όντως ένιωσαν μια έντονη μυρωδιά.
Το αέριο έφευγε αργά από τον σωλήνα.
– Ντανίλα, τι έκανες; – βγήκε από το σπίτι η Σβετλάνα.
– Άθελά μου! Η μπάλα χτύπησε δυνατά τον σωλήνα… Είναι μόνο μια μικρή βαθούλωμα.
– Μικρή; – φώναξε ο Ίγκορ που έτρεξε.
– Εδώ διαφεύγει το αέριο!
Η μυρωδιά δυνάμωνε.
Οι άνθρωποι βγήκαν από τα σπίτια τους, καταλαβαίνοντας ότι κάτι σοβαρό συνέβαινε.
– Πρέπει να καλέσουμε το συνεργείο έκτακτης ανάγκης! – φώναξε η Νίνα Ιβάνοβνα.
– Τι να πούμε; – αναρωτήθηκε η Σβετλάνα.
– Ότι έχουμε παράνομη σύνδεση;
Ο Ίγκορ φαινόταν για πρώτη φορά φοβισμένος:
– Όλοι μακριά από τον σωλήνα! Και μη καπνίζει κανείς!
Η Άννα και ο Βασίλης παρακολουθούσαν από μακριά.
Τώρα ήταν αδύνατο να κρυφτεί το γεγονός της αυθαίρετης σύνδεσης.
Μισή ώρα αργότερα ήρθε το συνεργείο έκτακτης ανάγκης.
Οι ειδικοί έκλεισαν γρήγορα την παροχή αερίου και εξέτασαν το σημείο της ζημιάς.
– Ποιος έκανε τη σύνδεση; – ρώτησε ο ανώτερος τεχνίτης.
Ο Κρούτοφ προσπάθησε να εξηγήσει κάτι, αλλά τον διέκοψαν:
– Πού είναι τα έγγραφα άδειας για τη διέλευση από τρία οικόπεδα;
– Ποια έγγραφα; – προσπάθησε να αποφύγει την απάντηση ο Ίγκορ.
– Ο σωλήνας περνάει μέσα από ξένα οικόπεδα.
Είχε τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών;
Υπήρξε παύση.
Οι γείτονες κοιτάχτηκαν.
– Αυθαίρετη σύνδεση, – διαπίστωσε ο τεχνίτης.
– Ποιος ακριβώς έκανε τη δουλειά;
Τότε έφτασε ένα ακόμα αυτοκίνητο και ανάμεσα στους εργάτες εμφανίστηκε ο γνωστός Σεμιόν.
– Σεμιόν Ιβάνοβιτς, – φώναξε ο ανώτερος.
– Εσείς κάνατε αυτή τη δουλειά;
Ο τεχνίτης αερίου ήταν άσπρος.
– Νόμιζα ότι όλα ήταν νόμιμα… Ο πελάτης είπε ότι όλα είναι εντάξει και πλήρωσε επιπλέον…
Ο ανώτερος τεχνίτης κούνησε το κεφάλι.
– Νόμιζες; Δεν τσέκαρες τα έγγραφα;
Ο Σεμιόν κατέβασε τα μάτια.
Το βράδυ η κατάσταση πήρε επίσημη τροπή: στον Κρούτοφ επιβλήθηκε πρόστιμο 200.000 ρουβλίων για αυθαίρετη σύνδεση και παραβίαση κανόνων ασφαλείας.
Ο Σεμιόν απολύθηκε και το αέριο σε όλο τον δρόμο κόπηκε μέχρι να διευκρινιστούν τα γεγονότα.
– Είστε τώρα ευχαριστημένοι; – ήρθε η Νίνα Ιβάνοβνα με παράπονο στην Άννα.
– Νίνα Ιβάνοβνα, – απάντησε κουρασμένα η Άννα, – εμείς δεν φταίμε.
Ο Κρούτοφ παραβίασε τους κανόνες.
– Άσε μας! Αν δεν ήσασταν τόσο πεισματάρηδες, δεν θα συνέβαινε τίποτα!
– Και αν το εγγόνι μου έπαιζε δίπλα στον σωλήνα όταν έσπασε; – ρώτησε η Άννα.
– Τι θα λέγατε τότε;
Η ηλικιωμένη σκέφτηκε και, χωρίς απάντηση, έφυγε.
Ο Ίγκορ προσπάθησε μια εβδομάδα να βρει διαύλους στις γνωριμίες του, πήγε σε υπηρεσίες, αλλά το θέμα ήταν σοβαρό – η διαρροή θα μπορούσε να οδηγήσει σε τραγωδία.
Τελικά αναγκάστηκε να πληρώσει το πρόστιμο και να ξηλώσει τελείως παράνομο τμήμα με δικά του έξοδα.
Η νέα σύνδεση κόστισε άλλα 150.000.
Ο Πέτρος Αλεξάντροβιτς, καταλαβαίνοντας ότι η προστασία του έγινε γνωστή, υπέβαλε παραίτηση.
– Ξέρεις, – είπε μια μέρα η Άννα στον άντρα της βλέποντας τους γείτονες να κάνουν επίσημα τη σύνδεση, – αν είχε κάνει εξαρχής τα πράγματα νόμιμα, θα είχε ξοδέψει λιγότερα χρήματα και κόπο.
– Ναι, – συμφώνησε ο Βασίλης.
– Αλλά κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν.
Μέχρι η ζωή να τους βάλει στη θέση τους.
Οι γείτονες σταδιακά άρχισαν να επικοινωνούν καλύτερα.
Η Νίνα Ιβάνοβνα ακόμη ζήτησε συγγνώμη.
Αλλά με τους Κρούτοφ δεν υπήρξε βελτίωση σχέσεων.
Λίγο αργότερα το ζευγάρι πούλησε το σπίτι και μετακόμισε, επικαλούμενοι κούραση από τους καβγάδες.
Οι νέοι ιδιοκτήτες ήταν ευγενικοί και νομοταγείς.
Έκαναν επίσημα όλα τα χαρτιά για τη σύνδεση αερίου.
– Βλέπεις; – χαμογέλασε η Άννα.
– Και έλεγες ότι μπλέξαμε άδικα.
– Όχι άδικα, – κούνησε το κεφάλι ο Βασίλης.
– Αν είχαμε σιωπήσει, ποιος ξέρει τι άλλο θα είχαν περάσει από το οικόπεδό μας – νερό, ρεύμα, αποχέτευση… Η αρχή χρειάζεται για να οριοθετούμε τα όρια.
Η Άννα συμφώνησε απόλυτα.