Το Επόμενο Πρωί, Ξύπνησα Από Ένα Μήνυμα Από Τη Σύζυγό Του: «Συνάντησέ Με. Πρέπει Να Σου Πω Την Αλήθεια.»
Ήμουν πάντα εργατικός, πιστός στην εταιρεία, και πίστευα ότι είχα μια αρκετά καλή σχέση με τον αφεντικό μου, τον Γκρεγκ.
Ήταν αυστηρός αλλά δίκαιος, απαιτητικός αλλά πάντα πρόθυμος να ακούσει.
Είχαν περάσει μερικά χρόνια από τότε που μπήκα στην ομάδα, και είχα βάλει πολλές ώρες δουλειάς, προσπαθώντας να αποδείξω τον εαυτό μου.
Είχα κερδίσει τη θέση μου, έτσι τουλάχιστον νόμιζα.
Έτσι, όταν ο Γκρεγκ με κάλεσε στο γραφείο του ένα απόγευμα, υπέθεσα ότι ήταν για μια ρουτίνα συνάντηση.
Αλλά εκείνη την ημέρα, όλα άλλαξαν.
«Λένα,» άρχισε, χωρίς καν να σηκώσει το βλέμμα του από το γραφείο, «Φοβάμαι ότι πρέπει να σε απολύσουμε.»
Ο νους μου άδειασε για μια στιγμή.
«Τι; Γιατί;» ψιθύρισα, νιώθοντας ένα κύμα σύγχυσης και δυσπιστίας.
«Συγγνώμη, Λένα. Δεν έχουμε πια τον προϋπολογισμό για τη θέση σου,» εξήγησε, αποφεύγοντας τα μάτια μου.
«Δεν είναι προσωπικό, είναι απλώς δουλειά. Θα λάβεις πακέτο αποζημίωσης και το τμήμα προσωπικού θα σε καθοδηγήσει με τις λεπτομέρειες.»
Δεν μπορούσα να επεξεργαστώ τα λόγια του.
Πώς είχαν αλλάξει τα πράγματα τόσο γρήγορα; Είχα μόλις ολοκληρώσει ένα μεγάλο έργο, είχα λάβει καλές κριτικές και έκανα ό,τι μπορούσα για να συμβάλλω στην ομάδα.
Δεν υπήρχε καμία προειδοποίηση, καμία ένδειξη ότι η δουλειά μου ήταν σε κίνδυνο.
«Είσαι σίγουρος;» ρώτησα, με τη φωνή μου να τρέμει. «Δούλεψα τόσο σκληρά για αυτή την εταιρεία. Γιατί τώρα;»
Ο Γκρεγκ αναστέναξε, προφανώς άβολα. «Είναι πέρα από τον έλεγχό μου, Λένα.
Είναι απόφαση σε επίπεδο εταιρείας. Συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα περισσότερο.»
Μάζεψα τα πράγματά μου, το κεφάλι μου περιστρεφόταν.
Καθώς έβγαινα από το γραφείο για τελευταία φορά, προσπαθούσα να διώξω το συναίσθημα της προδοσίας.
Το σοκ ήταν πολύ μεγάλο. Είχα δώσει τα πάντα για αυτή τη δουλειά, και τώρα έμενα με το τίποτα.
Το επόμενο πρωί, ξύπνησα από ένα μήνυμα που μου έστειλε η Σάρα, η σύζυγος του Γκρεγκ, που με έκανε να ανατριχιάσω.
«Συνάντησέ με. Πρέπει να σου πω την αλήθεια. – Σάρα.»
Δεν την είχα ακούσει εδώ και χρόνια και δεν ήξερα καν ότι είχε τον αριθμό μου.
Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά στο στήθος μου καθώς κοιτούσα το μήνυμα. Τι ήθελε; Γιατί να με επικοινωνήσει μετά από όλα όσα είχαν γίνει;
Διστάζοντας, σκέφτηκα να αγνοήσω το μήνυμα, αλλά κάτι μέσα μου με ώθησε να τη συναντήσω.
Ίσως υπήρχε κάτι που έπρεπε να μάθω. Ίσως αυτό να ήταν το κομμάτι του παζλ που μου έλειπε.
Συμφώνησα να τη συναντήσω σε ένα μικρό καφέ στο κέντρο της πόλης, ελπίζοντας να βρω κάποιες απαντήσεις.
Όταν έφτασα, η Σάρα ήταν ήδη καθισμένη σε ένα τραπέζι, με τα χέρια της να είναι νευρικά σταυρωμένα μπροστά της.
Φαινόταν διαφορετική από ό,τι θυμόμουν – πιο μεγάλη, πιο κουρασμένη – αλλά υπήρχε μια αδιαμφισβήτητη ένταση στα μάτια της.
«Λένα,» είπε, με τη φωνή της χαμηλή και σοβαρή. «Ευχαριστώ που με συνάντησες. Ξέρω ότι αυτό πρέπει να είναι περίεργο.»
Κούνησα το κεφάλι μου, αβέβαιη για το τι να πω. «Γιατί ήθελες να συναντηθούμε; Τι συμβαίνει;»
Η Σάρα πήρε μια βαθιά ανάσα, τα μάτια της έριξαν μια γρήγορη ματιά στο παράθυρο πριν ξανασυναντηθούν με τα δικά μου.
«Δεν ξέρω πώς να το πω, αλλά νιώθω ότι πρέπει να ακούσεις την αλήθεια.
Ο Γκρεγκ δεν σε απέλυσε λόγω περικοπών στον προϋπολογισμό, Λένα. Αυτό είναι ψέμα.»
Κοίταξα την Σάρα, σοκαρισμένη. «Τι εννοείς; Είπε ότι ήταν για τις περικοπές στον προϋπολογισμό.»
«Δεν είναι. Σε απέλυσε λόγω εμένα,» ομολόγησε η Σάρα, με τη φωνή της να τρέμει. «Και πρέπει να καταλάβεις γιατί.»
Ήμουν τελείως αποσβολωμένη. «Λόγω εσένα; Τι εννοείς;»
Το πρόσωπο της Σάρας συσπάστηκε από ενοχές.
«Ο Γκρεγκ και εγώ… ο γάμος μας έχει καταρρεύσει για κάποιο διάστημα. Παλεύαμε για μήνες, και εκείνος… εντάξει, είχε σχέση με κάποιον άλλον.»
Αναστέναξα, προσπαθώντας να κατανοήσω όσα έλεγε. «Ο Γκρεγκ σε απατούσε;»
Η Σάρα κούνησε το κεφάλι της, τα δάκρυα ανέβαιναν στα μάτια της. «Ναι, αλλά όχι με οποιονδήποτε. Με εσένα.»
Τα λόγια της με χτύπησαν σαν γροθιά στο στομάχι. Η ανάσα μου κόπηκε. «Τι λες; Ποτέ δεν—»
«Το ξέρω,» με διέκοψε, σκουπίζοντας ένα δάκρυ.
«Αλλά ο Γκρεγκ νόμιζε ότι ήσουν η μία.
Ήταν εμμονή μαζί σου για μήνες, Λένα.
Ήθελε να σε απολύσει πριν, αλλά δεν μπορούσε να το κάνει.
Γι’ αυτό ήταν απόμακρος μαζί σου τελευταία, γιατί σταμάτησε να μιλάει σε σένα στις συναντήσεις.
Σε έσπρωχνε μακριά για να μην νιώσει ένοχος για το πώς αισθανόταν.»
Ένιωσα το έδαφος να υποχωρεί κάτω από τα πόδια μου, ο κόσμος μου να ξετυλίγεται. «Και πώς συνδέεται αυτό με το γεγονός ότι με απέλυσε;»
«Ο Γκρεγκ και εγώ είχαμε έναν μεγάλο καβγά την παραμονή που σε απέλυσαν,» είπε η Σάρα, η φωνή της σπάζοντας.
«Έμαθα τα πάντα και το παραδέχτηκε.
Του είπα ότι δεν μπορούσα να ζω έτσι πια, ότι ήθελα να διαλέξει ανάμεσα σε μένα και εσένα. Και τότε σε απέλυσε, Λένα.
Ήταν ο τρόπος του να ξεφορτωθεί το πρόβλημα.
Νόμιζε ότι αν ήσουν εκτός εικόνας, θα μπορούσε να σώσει τον γάμο μας.»
Έμεινα σιωπηλή, το κεφάλι μου γεμάτο σκέψεις και η καρδιά μου να χτυπά δυνατά. Δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί.